Kneuterigheid als verdienmodel
Kneuterigheid als verdienmodel?
Een van de mooie aspecten van de toeristische sector is haar verscheidenheid. Vraag tien professionals in de sector eens naar hun definitie van toerisme en je krijgt tien verschillende antwoorden. Veel containerbegrippen ook: Toerisme, recreatie, Leisure, vrije tijd. Met daaronder weer diverse sectoren en bedrijven met een veelvoud aan producten, diensten en activiteiten. En dan nog de verscheidenheid aan soorten gasten.
Even terug naar de fysieke bedrijven in de verblijfsrecreatie.
Je hebt strak aangestuurde bedrijven in de recreatieve sector met een mooi verharde wegen, een bewegwijzering waar Rijkswaterstaat jaloers op is en gras dat niet zou misstaan in de Amsterdam Arena. We zien in Nederland veel van deze bedrijven die, deels vanwege hun omvang, een mooi maar enigszins standaard en voorspelbaar concept aanbieden.
Authenticiteit is echter vaak ver te zoeken. Je weet wat je krijgt voor je geld, maar echt spannend is het niet. Maar geheid dat de gasten op een dergelijk aangeharkte park thuis ook een geordend huishouden hebben..
Maar je hebt ook rommelige bedrijven waar groen welig tiert, waar je bij regen nog echt natte voeten krijgt en waar je met een zaklantaarn in het donker zelf de weg moet zoeken. En van brandnetels kun je heerlijke soep koken… dus wat is er mis met wat (on)kruid op je park?
Is het ene bedrijf beter dan het andere? Het antwoord is natuurlijk NEE.
De ondernemer creëert het bedrijf dat bij hem hoort en de gast kiest het bedrijf dat bij hem past.
De leefstijlvinder als model brengt mooi in kaart welk type toerist bij welk type accommodatie past. Of andersom…voor elk wils dus…en zo hoort het ook!
Op een van mijn werkbezoeken in het Heuvelland bezocht ik een bedrijf dat duidelijk in de tweede categorie valt. Niet geordend, chaotisch, onvoorspelbaar, maar wel een glimlach toverend op mijn gezicht.
Het begint al bij de parkeerplaats. Auto’s op de parkeerplaat. Oh ja, nog snel een S toegevoegd op het laatst als het tenminste nog op het bordje past. De fiets als aanwijzingsbordje voor het terras. Wellicht om zo geen vergunning nodig te hebben voor het plaatsen van het bord. Ik stel me zo voor dat recreatieve concepten vroeger allemaal zo begonnen zijn.
Welk concept past bij jou? Orde, regelmaat, netheid? Of laat de boel maar waaien?
