Micro toerisme als opmaat naar meer
We moesten er aan denken toen we een plaats bezochten in Italië (Arzachena) die eigenlijk nergens om bekend staat.
Niet echt onderscheidend met een matige recreatieve identiteit en een neutraal imago.
We stellen ons zo voor dat het gemeentebestuur de ‘voordelen’ van het opkomend toerisme elders zag en dacht: ‘ wij willen ook een graantje meepikken.’ Maar hoe doe je dat dan?
De boorden van de trappen die naar een hoger gelegen kerk leiden worden er sinds enkele jaren door een lokale kunstenaar beschilderd. Loop je naar boven dan zie je bij elke meter die je aflegt een ander beeld. Een vlinder, de Heilige Maria, bloemen et cetera. Ontzettend kleurrijk en ook wel verrassend.
En verdraaid je ziet er steeds meer bussen met toeristen stoppen.
Nu de geest eenmaal uit de fles is, begrijpen de gemeente en ondernemers dat er meer moet worden gedaan om de toeristen langer vast te houden. Een slimmerik is er op ingesprongen met het kleinste museum van Italië dat gratis te bezoeken is.
Een deurtje waar zelfs een dwerg moet bukken vormt de ingang.
Binnen oogt het als een collectie oude meuk van de kringloopwinkel. De kern van het verdienmodel bestaat uit een terras tussen de eerder beschreven trappen en het kleinste museum. En jawel, het zit lekker vol.
De reacties van de bezoekers aan het museum lopen uiteen. De een is teleurgesteld, de ander kan er allemaal wel mee lachen. De reacties op sociale media dragen hoe dan ook bij aan het imago dat zich aan het vormen is.
We pleiten er niet voor dat elk dorp zich positioneert als toeristische hotspot met een theepotten-museum of pannenlappen-collectie. We denken wel dat je een identiteit van een plaats of gebied op een verrassende manier kunt versterken door tot een optelsom te komen van kleine initiatieven.
Het hoeft niet meteen een nieuw pretpark, chaletpark of een Mariaverschijning te zijn.
Juist door het klein en overzichtelijk te houden, verlies je ook niet snel de relatie met de eigen inwoners en de noodzakelijke leefbaarheid.
De vraag achter de vraag die elke gemeente zich moet stellen is eigenlijk: Willen we nu wel of niet inzetten op recreatie & toerisme? En als we het doen, doen we het dan vanuit een visie of laten we het gebeuren?
Ons antwoord laat zich raden. Begin met het einde voor ogen. Waar wil je uitkomen? Wat is het wenkend perspectief? Waar sta je nu en hoe kom je daar? Wat is je missie, je visie, welke beloften doe je aan je gasten? Welke resultaten wil je bereiken? Wat is je identiteit en welk imago streef je na? Welke verhalen heb je te vertellen die bijdragen aan het geheel. Kortom: Hoe ziet je destinatie management er uit.
