DE camperaar bestaat niet meer…..
We hebben onlangs een onderzoek gedaan naar de behoefte aan nieuwe camperplaatsen in de provincie Limburg (Nederland). Dit verkennend onderzoek is bedoeld om gemeenten een richtlijn te geven hoe ze nieuwe aanvragen voor camperplaatsen zouden kunnen beoordelen.
De campermarkt is een groeimarkt (maar soms gebaseerd op verkeerde aannames)
Enerzijds komen er in Nederland meer campers bij en anderzijds worden deze vaker verhuurd, wat dus per saldo meer campervakanties (vaak in eigen land) oplevert. We zien echter dat veel nieuwe aanvragen gebaseerd zijn op oude beelden over DE camperaar van weleer en we zien zelfs bedrijfsplannen geschreven alsof we nog in het jaar 2000 leven. Wakker worden, vandaar onze prikkelende titel: De camperaar bestaat niet meer….
Jongeren nemen het stuur van de camper over
Ofschoon nog steeds 45% van alle nieuwe kampeerauto’s in Nederland wordt ingeschreven op naam van een 65-plusser verandert de gebruiker in rap tempo. Er is dus vaak een verschil tussen het eigendom en het gebruik. Dat past bij de maatschappelijk trend van bezit naar gebruik. Een camper huren wordt steeds meer gemeengoed. Waarom kopen als je ook kunt huren? Het huren van een camper is inderdaad steeds meer in trek, juist ook bij jongere doelgroepen.
A home away from home
Campervakanties worden steeds populairder. Daardoor stijgt het aantal camperverhuurbedrijven en ook eigenaars van kampeerauto’s verhuren hun camper steeds vaker. Net zoals huiseigenaars hun thuis of tweede verblijf verhuren via Airbnb, HomeAway en soortgelijke platforms. De groep camperaars wordt dankzij de groei van camperverhuur wel jonger. Is meer dan driekwart van de campereigenaars ouder dan 50 jaar, de meeste huurders zijn een stuk jonger dan 50 en de huurdersgroep verjongt steeds verder. Bijna de helft van de campers wordt gehuurd door koppels. Ook families en kleine gezelschappen van 3 à 4 personen zijn goed vertegenwoordigd (40 % van de boekingen). Grotere families en groepen van 5 of meer personen zijn nog duidelijk in de minderheid (12 %).
Negatief mantra onder campingeigenaren
Van oorsprong bevinden camperaars zich vooral in de groep senioren met meer geld. Onafhankelijk, gericht op vrijheid en ontdekken en reizen. Ze stonden doorgaans niet op campings en het mocht allemaal niets kosten. Het is een soort mantra geworden onder campinghouders dat camperaars meestal voor niets willen staan op camperplaatsen buiten een camping. Er is echter anno 2021 helemaal geen sprake meer van een en dezelfde camperaar, net zo min als er sprake is van een en hetzelfde type camping en er ook niet langer behoefte is aan slechts één type camperplaats.
Campings steeds meer in trek
De Nederlandse Kampeerauto Club (NKC) concludeert uit recent ledenonderzoek (2018) dat van haar leden inmiddels 54% verkiest te overnachten op een camping. Dit kan op specifieke camperplaatsen zijn of op gewone toeristische kampeerplaatsen. Steeds meer camperaars waarderen de faciliteiten en veiligheid van een camping en aanvaarden de kosten en beperkte toegang- en openingstijden.
Kleuren buiten de lijntjes
Onze bevindingen sluiten aan bij een eerder onderzoek in Vlaanderen van Bureau Facet, Ruimtedenkers in Recreatie. We citeren: “ Ons onderzoek en ervaring leert dat de algemene campertoerist niet bestaat. Om er toch achter te komen wie die campertoerist is, passen we Leisure Leefstijlen toe. De ‘Rode’ kampeerautotoerist is op zoek naar unieke plekken, waarin hij de omgeving optimaal en authentiek kan beleven. Hij kiest minder snel voor een camping, maar dat deed hij voorheen ook al nauwelijks. De ‘Groene’ camperaar kiest juist voor het sociale en het beschermde van een vakantiepark. Op een openbare camperplaats zal hij zich onbeschermd voelen. De Blauwe campergast verblijft niet op een camping maar wil wel goede faciliteiten, zoals een camperpark kan bieden.”
Camperplaatsen genoeg?
Uit ons onderzoek in Limburg is gebleken dat, behoudens enkele piekmomenten, de meeste camperlocaties door het jaar heen nog voldoende ruimte hebben om de verwachte extra groei op te vangen. Als de drukte vanwege Covid-19 (vakantie in eigen land) is geluwd, schatten wij in dat op de meeste campings nog voldoende plaats is om de ‘nieuwe camperaar’ op te vangen.
Het onderzoek kan uiteraard niet zonder onderbouwing doorgetrokken worden naar geheel Nederland en naar elke camping. Gemeenten adviseren we echter wel langer bij stil te staan bij elke nieuwe aanvraag. Het is niet wenselijk dat er te veel camperplaatsen bij komen. Dit kan leiden tot verdunning elders. Bij campings en bij aparte camperplaatsen.
Campinghouders adviseren wij om deze nieuwe doelgroep met open armen te ontvangen. Hier liggen serieuze kansen. De camperaar van weleer bestaat niet meer. Het is voortaan een kampeermiddel dat door een veelvoud aan doelgroepen wordt gebruikt.
Wil je onze bevindingen vertalen naar jouw bedrijfsconcept of gemeentelijk beleid, we denken graag met je mee.
